poniedziałek, 18 listopada 2013

7 Najzdrowszych Ryb

1. Śledź


Jest źródłem pełnowartościowego białka. Bogaty jest także w kwasy tłuszczowe jedno- i wielonienasycone, zdrowe dla układu krwionośnego. Śledź nie jest bardzo kaloryczny, 100 g mięsa to tylko około 160 kcal.

*

2. Tuńczyk 


Ryba zawiera duże ilości witaminy D i A oraz kwasów omega-3. Spożywanie tuńczyka obniża poziom cholesterolu.

*

3. Dorsz


Z wątroby dorsza lub innych ryb z rodziny dorszowatych otrzymuje się tran czyli świeży, naturalny rybi tłuszcz. To nieocenione źródło witamin oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych, które dobrze wpływa na wzrok, skórę oraz kości.

*

4. Łosoś


Zawiera najwięcej kwasów tłuszczowych omega-3. Bogaty jest w witaminy D, B12 i B6, a także selen, fosfor i magnez. Badania dowodzą, że jedzenie ryb oleistych zmniejsza bóle menstruacyjne oraz huśtawki nastrojów. Jeśli przechodzisz trudne dni, skuś się na łososia.

*

5. Makrela


Jest również bogatym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3. Wędzona makrela to dobry wybór na kolację.

*

6. Pstrąg


Pstrąg to ryba średnio tłusta, ale dostarcza sporo kwasów omega-3 oraz witaminy A, D i E. Dzięki temu pstrągi wpływają na wygładzanie zmarszczek, zmniejszają ryzyko występowania nowotworów (na przykład raka prostaty, piersi, płuc i jelita grubego). Wzmacniają także pamięć i koncentrację.

*

7. Sardynki



To ryby które spożywamy wraz z szkieletem, są zatem nieocenionym źródłem wapnia. 100 g sardynek z puszki zawiera tyle samo białka ile szklanka mleka. Spożywanie sardynek wzmocni nasze kości i zmniejszy ryzyko zachorowania na osteoporozę.

*

czwartek, 7 listopada 2013

Banan

Owoc rośliny z rodziny bananowatych, obejmujący około 80 gatunków. Główni producenci to: Indie, Brazylia, Ekwador, Filipiny, Chiny, Kostaryka i Izrael. Największymi krajami eksportującymi banany są: Ekwador, Kostaryka, Filipiny i Kolumbia, ich eksport stanowi w sumie ok. 2/3 światowego eksportu tych owoców.


Banan osiąga długość do 30 cm, zawiera do 20% cukrów, jest okryty skórką wewnątrz, której znajduje się mączysty, słodki miąższ.

Banany mają wiele właściwości leczniczych. Jeden banan zawiera około 500 miligramów potasu, który obniża ciśnienie krwi i reguluje równowagę płynów w organizmie. Niedobór potasu może być przyczyną zaburzeń akcji serca, mięśni, nerwów, drażliwości, biegunek i mdłości. Jak wynika z najnowszych badań, błonnik zawarty w bananach sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca - choroba wieńcowa, a w konsekwencji – zawału mięśnia sercowego. Ponadto banan zawiera magnez zwany " minerałem antystresowym ", który wpływa na pracę mózgu, mięśni, budowę kości i zębów.

Stymuluje on także wiele innych funkcji życiowych. Banany są jednym z najlepszych źródeł kwasu foliowego. Kwas foliowy to organiczny związek chemiczny pełniący bardzo ważną rolę w życiu każdej przyszłej matki, zapobiega bowiem uszkodzeniom systemu nerwowego płodu. Obecność kwasu foliowego wpływa korzystnie nie tylko na zdrowie młodych mam. Chroni on organizm przed nowotworami, wpływa dodatnio na system nerwowy i mózg, a także usprawnia funkcjonowanie układu pokarmowego.

Banany zawierają znaczne ilości beta-karotenu, witaminy A, B1, B2, B3 ( PP ), B5, B6, B11, B12, a także witaminę C, D, E i K. Gruba skórka bananów zapewnia im właściwą ochronę, dlatego jedząc banany możemy być pewni tego, że witaminy w nim nie ulegają zniszczeniu. Banan bogaty jest też w makroelementy: potas, magnez, fosfor, wapń i sód chroniące przed chorobami serca. Ponadto banany zawierają mikroelementy: miedź, cynk, selen, fluor, żelazo, mangan i jod. Zawierają też prebiotyki, które w jelicie grubym ulegają fermentacji, pobudzając wzrost korzystnych dla zdrowia bakterii probiotycznych. Ich obecność obniża pH w jelitach, skraca czas przebywania treści w przewodzie pokarmowym, ogranicza procesy gnilne, co w efekcie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Spożywanie bananów może zmniejszyć także ryzyko zachorowania na raka nerek. W owocach tych znajdują się duże ilości przeciwutleniaczy fenolowych, szczególnie pomocnych w ochronie nerek. Banany działają regenerująco i wzmacniająco na błonę śluzową żołądka. Zawierają także serotoninę, która pobudza powstawanie śluzu w żołądku oraz jest jednym z przekaźników układu nerwowego i wpływa na dobre samopoczucie.


Prawdopodobnie banany regulują też poziom cholesterolu i równowagę kwasowo-zasadową płynów ustrojowych, dzięki czemu polecane są w chorobach nerek i artretyzmie. W bananach wykryto również związki podobne do hormonów, poprawiające nastrój.

Francuzi nazwali te owoce " hormonami radości i urody życia ". Znajdujące się w bananowym miąższu kwasy tłuszczowe poprawiają stosunek kwasów nienasyconych do nasyconych. Zawartość węglowodanów trawionych przez układ pokarmowy człowieka jest znacznie większa w bananach niż w innych owocach. W zielonych bananach znajdują się one pod postacią łańcucha skrobi, który w miarę dojrzewania owoców rozbija się na cukry proste, co nadaje bananom słodki smak. W/g najnowszych badań, błonnik zawarty w bananach sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca. Skórki banana zawierają pewne śladowe ilości substancji psychoaktywnych, takich jak serotinina, norepinefryna i dopamina. Dlatego powinny jadać je codziennie osoby narażone na stresy oraz pesymiści. Dzięki nim mają szansę pogodniejszym okiem spojrzeć na życie. Banany są również źródłem cukrów prostych, zapewniających szybki zastrzyk energii. Ze względu na to, stanowią doskonałą przekąskę dla osób mających większe zapotrzebowanie energetyczne np: tych, których czeka trudna rozmowa w sprawie pracy.



Owoce spożywa się na surowo, jako sałatki owocowe, suszone, wędzone, smażone w cieście naleśnikowym lub w głębokim oleju, jako składnik koktajli mlecznych, deserów i ciast. Obok odmian słodkich i soczystych istnieją też odmiany bananów skrobiowych mączystych, które stanowią podstawę wyżywienia ludności afrykańskiej są one tam gotowane niczym ziemniaki, suszone na płatki, pieczone, suszone i mielone na kaszę i mąkę. We Wschodniej Afryce z bananów wytwarza się piwo, natomiast w Południowo - Wschodniej Azji  pąki męskich kwiatów banana spożywa się po ugotowaniu jako warzywo. Owoce banana są także sprzedawane w puszkach i przerabiane na przecier. Plastry niedojrzałych owoców są przerabiane na chipsy. Świeże lub suszone dodaje się do płatków śniadaniowych typu musli.

Banany są surowcem bardzo nietrwałym, od momentu ścięcia do dnia sprzedaży nie może upłynąć więcej niż 24 dni. Dlatego przewozi się niedojrzałe owoce w chłodniach w temperaturze 10 - 14ºC, a dojrzewają już na miejscu przeznaczenia. Do przyspieszenia dojrzewania bananów wykorzystuje się etylen.



Niedojrzałe banany nie powinny być przechowywane w domowych lodówkach, ze względu na zbyt niską temperaturę, która szkodzi owocom, powinniśmy je zapakować w papierową torebkę i pozwolić samoistnie im dojrzeć. Dojrzałe banany mogą być przechowane w domowej chłodziarce przez kilka dni.

poniedziałek, 4 listopada 2013

Tajemniczy Rokitnik - Leczy i Odmładza

Rokitnik zwyczajny (łac. Hippophae rhamnoides), nazywany również ananasem syberyjskim, to krzew z rodziny oliwnikowatych rosnący przede wszystkim na nadbrzeżnych terenach Azji, zwłaszcza Rosji i Chin, gdzie od wieków cieszy się ogromnym powodzeniem ze względu na właściwości zdrowotne. Krzewy rokitnika można spotkać również w Europie, zwłaszcza wzdłuż wybrzeży morskich. Najcenniejszą częścią rośliny rokitnika są jego owoce, z których uzyskuje się sok będący skarbnicą bezcennych dla organizmu przeciwutleniaczy, witamin i minerałów wzmacniających odporność, usprawniających procesy widzenia i wspomagających organizm w walce z procesami starzenia.


Rokitnik ceniony od wieków

Zdrowotne właściwości rokitnika znane i wykorzystywane były już od wieków. W starożytnej Grecji wyciągi z liści i owoców rokitnika używano do leczenia chronicznych chorób żołądka, w kroplach na serce, schorzeniach wątroby, dróg oddechowych, w gośćcu oraz przy ropnych zakażeniach skóry. W medycynie indyjsko-tybetańskiej rokitnik stosowany był jako środek w chorobach przewodu pokarmowego i zapaleniu płuc oraz jako środek przeciwkrwotoczny. W czasie I wojny światowej żołnierze rosyjscy dostawali suszone owoce rokitnika zamiast tabletek z witaminą C. Owoce rokitnika jak i przetwory z nich otrzymywane są doskonałym źródłem tej witaminy, gdyż jako nieliczne w świecie roślin, nie zawierają enzymu askorbinazy. Dzięki temu w czasie przechowywania, suszenia owoców, czy wytłaczania z nich soku, witamina C nie ulega rozkładowi.

Właściwości soku z rokitnika

Cenne dla zdrowia właściwości soku z rokitnika wynikają przede wszystkim z bogactwa zawartych w nim związków o szerokim i kompleksowym działaniu. Oprócz witaminy C sok dostarcza witamin z grupy B, a także witaminy E, K, kwasu foliowego oraz mikroelementów: żelaza, boru, manganu i krzemu. Dzięki bogactwu zawartych w nim polifenoli - naturalnych antyoksydantów: flawonoidów, karotenoidów i antocyjanów, wspiera organizm w walce z wolnymi rodnikami i przyczynia się do hamowania procesów starzenia.

Bogactwo flawonoidów i antocyjanów

Flawonoidy to związki, które wykazują szereg cennych właściwości. Chronią witaminę C przed utlenieniem i razem z nią odpowiadają za prawidłowy stan tkanki łącznej: chrząstek stawów, krtani, ścięgien, a także kolagenu zawartego w skórze. Flawonoidy i antocyjany uszczelniają i uelastyczniają naczynia krwionośne. Antocyjany zapobiegają kruchości naczyń włosowatych – najcieńszych naczyń krwionośnych oplatających komórki i dostarczających bezpośrednio do nich składniki odżywcze i tlen. Dzięki antocyjanom naczynka te są elastyczne, szczelne, zabezpieczone przed pękaniem powodującym nieestetyczne wybroczyny na skórze, tzw. „pajączki”. Flawonoidy wykazują dodatkowo działanie przeciwzakrzepowe, gdyż chronią przed tworzeniem się zlepów płytek krwi i skrzeplin w żyłach oraz przeciwmiażdżycowe, zapobiegając odkładaniu się cholesterolu w naczyniach krwionośnych. Związki te mogą przyspieszać także rozkład rakotwórczych substancji dostających się do organizmu wskutek zanieczyszczenia powietrza, wody i z pożywieniem. Tworzą kompleksy z metalami ciężkimi (chelatują metale ciężkie), co ułatwia organizmowi wydalanie tych szkodliwych dla zdrowia pierwiastków. Dzięki tym właściwościom sok z rokitnika stanowi doskonale uzupełnienie diety osób będących w trakcie kuracji oczyszczających organizm.


Rokitnik dobry na wzrok

Sok z rokitnika dostarcza również związków usprawniających procesy widzenia i wykazujących działanie ochronne na skórę. Antocyjany polepszają ukrwienie oka i stymulują produkcję istotnej w procesie widzenia rodopsyny. Podnoszą zatem jakość i ostrość widzenia. Karotenoidy, głównie beta karoten, czyli prowitamina A, nie tylko nadaje sokowi piękny pomarańczowy kolor, ale także wspomaga funkcjonowanie plamki żółtej oka odpowiedzialnej za ostrość widzenia. Dodatkowo zabezpiecza skórę przed nadmiernym promieniowaniem UV, gdyż jest gromadzony w skórze, gdzie pochłania jego nadmiar. Dzięki tym właściwościom spowalnia procesy starzenia skóry, pomaga dłużej zachować młody wygląd, nadając skórze piękny brązowy koloryt, a dodatkowo może chronić skórę przed nowotworami wywołanymi promieniami UV. Ze względu na te właściwości sok z rokitnika polecany jest szczególnie osobom narażonym na nadmierne promieniowanie słoneczne i korzystającym często z solarium.


Warto pić sok z rokitnika

Zdrowotne właściwości soku z rokitnika wynikają przede wszystkim z bogactwa zawartych w nim przeciwutleniaczy. Przyjmowanie pojedynczych polifenoli w formie preparatów nie przynosi tak korzystnych efektów dla zdrowia, jakie daje spożywanie naturalnej mieszaniny polifenoli zawartych w naturalnym soku z rokitnika. Wart polecenia jest sok z owoców rokitnika firmy Oleofarm. Jest to 100% sok uzyskiwany bezpośrednio z owoców rokitnika, a nie odtwarzany z proszku. Dzięki temu jest gęsty i ma wyrazisty smak. Sok ten nie zawiera cukru oraz innych substancji słodzących.