Pomarancze

Pomarańcza jest znakomitym źródłem witaminy C, beta-karotenu i witamin z grupy B. Pomarańcze warto jeść z błonkami oddzielającymi cząstki owocu - są dobrym źródłem błonnika i flawonoidów wzmacniających działanie witaminy C. Olejek pomarańczowy ma zaś właściwości uspokajające i przeciwdepresyjne.

Jakie witaminy zawierają pomarańcze?

Pomarańcza ma dużo beta-karotenu i witaminy C oraz wody. Woda doskonale wypłukuje z organizmu toksyny, a witamina C jest cenionym antyoksydantem, który unieszkodliwia agresywne cząstki tlenu powstające m.in. z powodu stresu, palenia papierosów, alkoholu, małej ilości snu. Jedna pomarańcza pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę C.

Pomarańcze dostarczają też dużo witamin z grupy B (w tym kwas foliowy) korzystnych dla skóry i nerwów oraz cennego potasu, od którego zależy prawidłowe ciśnienie krwi i rytm serca. Zawierają substancje blokujące pierwszą fazę powstania komórek nowotworowych i związki o działaniu przeciwbakteryjnym.

Pomarańcze obfitują w błonnik pokarmowy, który usprawnia przemianę materii. Warto jeść pomarańcze razem z błonkami rozdzielającymi cząstki oraz białą częścią skórki. Znajdują się tam bowiem flawonoidy, które wzmacniają działanie witaminy C. To właśnie dlatego witamina C naturalnego pochodzenia jest lepiej przyswajalna niż jej syntetyczny odpowiednik.

Olejki eteryczne w pomarańczach działają uspokajająco

Pomarańcze są również cenione ze względu na niezwykle aromatyczną skórkę. Olejki eteryczne, które uwalniają się podczas obierania tych owoców, działają odprężająco, przeciwdepresyjnie i poprawiają nastrój. W tym celu można też użyć gotowego olejku pomarańczowego (do kupienia w aptekach i sklepach zielarskich) - wystarczy wlać kilka kropel olejku do gorącej wody lub specjalnego kominka do aromatyzacji powietrza. 

Olejek pomarańczowy ma również właściwości antybakteryjne, dzięki czemu pomaga w leczeniu trądziku i łagodzi stany zapalne, jednak nie można go stosować bezpośrednio na skórę - trzeba go połączyć z olejkiem nośnikowym, np. jojoba, avocado, arachidowym lub dodać do kąpieli.

Smażona skórka pomarańczowa jest znakomitym dodatkiem do ciast - jednak uwaga! większość pomarańczy, tak jak inne cytrusy, pokrywana jest konserwującymi środkami chemicznymi, dlatego przed zjedzeniem - zwłaszcza jeśli wykorzystujemy skórkę - owoce należy dokładnie wyszorować szczoteczką pod ciepłą wodą. Do smażenia skórki lepsze są pomarańcze ze sklepu ekologicznego. Są droższe (ok. 20 zł/kg), ale nie spryskuje się ich konserwantami.

Szczególnie za piękny zapach cenione są gorzkie pomarańcze, wykorzystywane do produkcji konfitur, esencji do aromatyzowania ciast oraz likieru Curacao - popularnego składnika drinków o niebieskim zabarwieniu.

Ile kalorii mają pomarańcze?

• 100 g pomarańczy zawiera 47 kcal. Średniej wielkości pomarańcza (150 g) to zatem ok. 70 kcal.
• 100 g soku pomarańczowego zawiera 45 kcal - szklanka soku (250 ml) to ok. 112 kcal.
• 100 g kandyzowanej skórki pomarańczowej to 309 kcal.

Indeks glikemiczny pomarańczy: 42.

Zalety Marchwi

Marchew podobno pochodzi z Chin. Tam jedzono ją już kilka tysięcy lat temu. Potem jej nasiona rozwiał wiatr po całym świecie. Chętniej jedzą ją Europejczycy niż ludzie Wschodu. A kto je marchewkę, ma piękną skórę.

Wchodzisz do ciemnej sali kinowej. Zanim Twój wzrok przyzwyczai się do ciemności, mija kilka sekund. Ale jeśli potrwa to dłużej, kilkanaście, kilkadziesiąt sekund... Oj, jest źle. Po prostu brakuje Ci witaminy A. Oczy jako pierwsze w Twoim organizmie reagują na jej brak. Jeśli więc źle widzisz w ciemności albo oczy męczą się bardzo szybko, sięgnij po marchew. Podobnie gdy jedziesz gdzieś daleko albo gdy czeka Cię długie ślęczenie nad książkami. Wtedy koniecznie wzbogać dietę o marchewkę.

Choć marchewka jest jednym z pierwszych pokarmów podawanych dziecku, dietetycy szczególnie polecają ją osobom starszym. Bo przemywa naczynia krwionośne, reguluje pracę żołądka, utrzymuje w zdrowiu wątrobę. No i oczywiście wyostrza wzrok. Co sprawia, że marchewka jest dobra na wszystko? Karoten, czyli prowitamina A. Marchewka ma tej witaminy sporo, bo nawet do 6500 j.m. w 100 g. Tran w 100 g ma tej witaminy 60 000 j.m., wątroba wołowa 15 000, masło 2000, a ser biały tłusty 800.

Wystarczy 10 dag marchewki, by zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę A. Ponadto marchewka ma dużo witaminy B1, B2, PP, KK. Ma też sporo wapnia, potasu, żelaza, miedzi, fosforu, a nawet jodu. Dzięki tym składnikom marchewka nie tylko daje zdrowie, ale i urodę. Potas sprawia, że skóra jest jędrna, gładka, a witamina A, jedna z witamin młodości, wygładza zmarszczki. Hamburski profesor Dontewill odkrył, że witamina A blokuje działanie i przekształca w substancję nieszkodliwą dla zdrowia benzypren, związek rakotwórczy z dymu tytoniowego. Inni uczeni zaś twierdzą, że ci, którzy jedzą sporo marchwi, aż 40 razy rzadziej chorują na raka wątroby. Jeśli ktoś jednak uważa, że i dobrze widzi, i skórę ma piękną i gładką, to ma jeszcze jeden powód, by choć latem zajadać się marchewką, bo 10 dag marchewki to tylko 10 kalorii. Dla przykładu obiad składający się ze schabowego, ziemniaków i kapusty to aż 1000 kalorii.

7 Najzdrowszych Ryb

1. Śledź

Jest źródłem pełnowartościowego białka. Bogaty jest także w kwasy tłuszczowe jedno- i wielonienasycone, zdrowe dla układu krwionośnego. Śledź nie jest bardzo kaloryczny, 100 g mięsa to tylko około 160 kcal.

*

2. Tuńczyk 

Ryba zawiera duże ilości witaminy D i A oraz kwasów omega-3. Spożywanie tuńczyka obniża poziom cholesterolu.

*

3. Dorsz

Z wątroby dorsza lub innych ryb z rodziny dorszowatych otrzymuje się tran czyli świeży, naturalny rybi tłuszcz. To nieocenione źródło witamin oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych, które dobrze wpływa na wzrok, skórę oraz kości.

*

4. Łosoś

Zawiera najwięcej kwasów tłuszczowych omega-3. Bogaty jest w witaminy D, B12 i B6, a także selen, fosfor i magnez. Badania dowodzą, że jedzenie ryb oleistych zmniejsza bóle menstruacyjne oraz huśtawki nastrojów. Jeśli przechodzisz trudne dni, skuś się na łososia.

*

5. Makrela

Jest również bogatym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3. Wędzona makrela to dobry wybór na kolację.

*

6. Pstrąg

Pstrąg to ryba średnio tłusta, ale dostarcza sporo kwasów omega-3 oraz witaminy A, D i E. Dzięki temu pstrągi wpływają na wygładzanie zmarszczek, zmniejszają ryzyko występowania nowotworów (na przykład raka prostaty, piersi, płuc i jelita grubego). Wzmacniają także pamięć i koncentrację.

*

7. Sardynki

To ryby które spożywamy wraz z szkieletem, są zatem nieocenionym źródłem wapnia. 100 g sardynek z puszki zawiera tyle samo białka ile szklanka mleka. Spożywanie sardynek wzmocni nasze kości i zmniejszy ryzyko zachorowania na osteoporozę.

*

Banan

Owoc rośliny z rodziny bananowatych, obejmujący około 80 gatunków. Główni producenci to: Indie, Brazylia, Ekwador, Filipiny, Chiny, Kostaryka i Izrael. Największymi krajami eksportującymi banany są: Ekwador, Kostaryka, Filipiny i Kolumbia, ich eksport stanowi w sumie ok. 2/3 światowego eksportu tych owoców.

Banan osiąga długość do 30 cm, zawiera do 20% cukrów, jest okryty skórką wewnątrz, której znajduje się mączysty, słodki miąższ.

Banany mają wiele właściwości leczniczych. Jeden banan zawiera około 500 miligramów potasu, który obniża ciśnienie krwi i reguluje równowagę płynów w organizmie. Niedobór potasu może być przyczyną zaburzeń akcji serca, mięśni, nerwów, drażliwości, biegunek i mdłości. Jak wynika z najnowszych badań, błonnik zawarty w bananach sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca - choroba wieńcowa, a w konsekwencji – zawału mięśnia sercowego. Ponadto banan zawiera magnez zwany " minerałem antystresowym ", który wpływa na pracę mózgu, mięśni, budowę kości i zębów.

Stymuluje on także wiele innych funkcji życiowych. Banany są jednym z najlepszych źródeł kwasu foliowego. Kwas foliowy to organiczny związek chemiczny pełniący bardzo ważną rolę w życiu każdej przyszłej matki, zapobiega bowiem uszkodzeniom systemu nerwowego płodu. Obecność kwasu foliowego wpływa korzystnie nie tylko na zdrowie młodych mam. Chroni on organizm przed nowotworami, wpływa dodatnio na system nerwowy i mózg, a także usprawnia funkcjonowanie układu pokarmowego.

Banany zawierają znaczne ilości beta-karotenu, witaminy A, B1, B2, B3 ( PP ), B5, B6, B11, B12, a także witaminę C, D, E i K. Gruba skórka bananów zapewnia im właściwą ochronę, dlatego jedząc banany możemy być pewni tego, że witaminy w nim nie ulegają zniszczeniu. Banan bogaty jest też w makroelementy: potas, magnez, fosfor, wapń i sód chroniące przed chorobami serca. Ponadto banany zawierają mikroelementy: miedź, cynk, selen, fluor, żelazo, mangan i jod. Zawierają też prebiotyki, które w jelicie grubym ulegają fermentacji, pobudzając wzrost korzystnych dla zdrowia bakterii probiotycznych. Ich obecność obniża pH w jelitach, skraca czas przebywania treści w przewodzie pokarmowym, ogranicza procesy gnilne, co w efekcie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Spożywanie bananów może zmniejszyć także ryzyko zachorowania na raka nerek. W owocach tych znajdują się duże ilości przeciwutleniaczy fenolowych, szczególnie pomocnych w ochronie nerek. Banany działają regenerująco i wzmacniająco na błonę śluzową żołądka. Zawierają także serotoninę, która pobudza powstawanie śluzu w żołądku oraz jest jednym z przekaźników układu nerwowego i wpływa na dobre samopoczucie.

Prawdopodobnie banany regulują też poziom cholesterolu i równowagę kwasowo-zasadową płynów ustrojowych, dzięki czemu polecane są w chorobach nerek i artretyzmie. W bananach wykryto również związki podobne do hormonów, poprawiające nastrój.

Francuzi nazwali te owoce " hormonami radości i urody życia ". Znajdujące się w bananowym miąższu kwasy tłuszczowe poprawiają stosunek kwasów nienasyconych do nasyconych. Zawartość węglowodanów trawionych przez układ pokarmowy człowieka jest znacznie większa w bananach niż w innych owocach. W zielonych bananach znajdują się one pod postacią łańcucha skrobi, który w miarę dojrzewania owoców rozbija się na cukry proste, co nadaje bananom słodki smak. W/g najnowszych badań, błonnik zawarty w bananach sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca. Skórki banana zawierają pewne śladowe ilości substancji psychoaktywnych, takich jak serotinina, norepinefryna i dopamina. Dlatego powinny jadać je codziennie osoby narażone na stresy oraz pesymiści. Dzięki nim mają szansę pogodniejszym okiem spojrzeć na życie. Banany są również źródłem cukrów prostych, zapewniających szybki zastrzyk energii. Ze względu na to, stanowią doskonałą przekąskę dla osób mających większe zapotrzebowanie energetyczne np: tych, których czeka trudna rozmowa w sprawie pracy.

Owoce spożywa się na surowo, jako sałatki owocowe, suszone, wędzone, smażone w cieście naleśnikowym lub w głębokim oleju, jako składnik koktajli mlecznych, deserów i ciast. Obok odmian słodkich i soczystych istnieją też odmiany bananów skrobiowych mączystych, które stanowią podstawę wyżywienia ludności afrykańskiej są one tam gotowane niczym ziemniaki, suszone na płatki, pieczone, suszone i mielone na kaszę i mąkę. We Wschodniej Afryce z bananów wytwarza się piwo, natomiast w Południowo - Wschodniej Azji  pąki męskich kwiatów banana spożywa się po ugotowaniu jako warzywo. Owoce banana są także sprzedawane w puszkach i przerabiane na przecier. Plastry niedojrzałych owoców są przerabiane na chipsy. Świeże lub suszone dodaje się do płatków śniadaniowych typu musli.

Banany są surowcem bardzo nietrwałym, od momentu ścięcia do dnia sprzedaży nie może upłynąć więcej niż 24 dni. Dlatego przewozi się niedojrzałe owoce w chłodniach w temperaturze 10 - 14ºC, a dojrzewają już na miejscu przeznaczenia. Do przyspieszenia dojrzewania bananów wykorzystuje się etylen.

Niedojrzałe banany nie powinny być przechowywane w domowych lodówkach, ze względu na zbyt niską temperaturę, która szkodzi owocom, powinniśmy je zapakować w papierową torebkę i pozwolić samoistnie im dojrzeć. Dojrzałe banany mogą być przechowane w domowej chłodziarce przez kilka dni.

Tajemniczy Rokitnik - Leczy i Odmładza

Rokitnik zwyczajny (łac. Hippophae rhamnoides), nazywany również ananasem syberyjskim, to krzew z rodziny oliwnikowatych rosnący przede wszystkim na nadbrzeżnych terenach Azji, zwłaszcza Rosji i Chin, gdzie od wieków cieszy się ogromnym powodzeniem ze względu na właściwości zdrowotne. Krzewy rokitnika można spotkać również w Europie, zwłaszcza wzdłuż wybrzeży morskich. Najcenniejszą częścią rośliny rokitnika są jego owoce, z których uzyskuje się sok będący skarbnicą bezcennych dla organizmu przeciwutleniaczy, witamin i minerałów wzmacniających odporność, usprawniających procesy widzenia i wspomagających organizm w walce z procesami starzenia.

Rokitnik ceniony od wieków

Zdrowotne właściwości rokitnika znane i wykorzystywane były już od wieków. W starożytnej Grecji wyciągi z liści i owoców rokitnika używano do leczenia chronicznych chorób żołądka, w kroplach na serce, schorzeniach wątroby, dróg oddechowych, w gośćcu oraz przy ropnych zakażeniach skóry. W medycynie indyjsko-tybetańskiej rokitnik stosowany był jako środek w chorobach przewodu pokarmowego i zapaleniu płuc oraz jako środek przeciwkrwotoczny. W czasie I wojny światowej żołnierze rosyjscy dostawali suszone owoce rokitnika zamiast tabletek z witaminą C. Owoce rokitnika jak i przetwory z nich otrzymywane są doskonałym źródłem tej witaminy, gdyż jako nieliczne w świecie roślin, nie zawierają enzymu askorbinazy. Dzięki temu w czasie przechowywania, suszenia owoców, czy wytłaczania z nich soku, witamina C nie ulega rozkładowi.

Właściwości soku z rokitnika

Cenne dla zdrowia właściwości soku z rokitnika wynikają przede wszystkim z bogactwa zawartych w nim związków o szerokim i kompleksowym działaniu. Oprócz witaminy C sok dostarcza witamin z grupy B, a także witaminy E, K, kwasu foliowego oraz mikroelementów: żelaza, boru, manganu i krzemu. Dzięki bogactwu zawartych w nim polifenoli - naturalnych antyoksydantów: flawonoidów, karotenoidów i antocyjanów, wspiera organizm w walce z wolnymi rodnikami i przyczynia się do hamowania procesów starzenia.

Bogactwo flawonoidów i antocyjanów

Flawonoidy to związki, które wykazują szereg cennych właściwości. Chronią witaminę C przed utlenieniem i razem z nią odpowiadają za prawidłowy stan tkanki łącznej: chrząstek stawów, krtani, ścięgien, a także kolagenu zawartego w skórze. Flawonoidy i antocyjany uszczelniają i uelastyczniają naczynia krwionośne. Antocyjany zapobiegają kruchości naczyń włosowatych – najcieńszych naczyń krwionośnych oplatających komórki i dostarczających bezpośrednio do nich składniki odżywcze i tlen. Dzięki antocyjanom naczynka te są elastyczne, szczelne, zabezpieczone przed pękaniem powodującym nieestetyczne wybroczyny na skórze, tzw. „pajączki”. Flawonoidy wykazują dodatkowo działanie przeciwzakrzepowe, gdyż chronią przed tworzeniem się zlepów płytek krwi i skrzeplin w żyłach oraz przeciwmiażdżycowe, zapobiegając odkładaniu się cholesterolu w naczyniach krwionośnych. Związki te mogą przyspieszać także rozkład rakotwórczych substancji dostających się do organizmu wskutek zanieczyszczenia powietrza, wody i z pożywieniem. Tworzą kompleksy z metalami ciężkimi (chelatują metale ciężkie), co ułatwia organizmowi wydalanie tych szkodliwych dla zdrowia pierwiastków. Dzięki tym właściwościom sok z rokitnika stanowi doskonale uzupełnienie diety osób będących w trakcie kuracji oczyszczających organizm.

Rokitnik dobry na wzrok

Sok z rokitnika dostarcza również związków usprawniających procesy widzenia i wykazujących działanie ochronne na skórę. Antocyjany polepszają ukrwienie oka i stymulują produkcję istotnej w procesie widzenia rodopsyny. Podnoszą zatem jakość i ostrość widzenia. Karotenoidy, głównie beta karoten, czyli prowitamina A, nie tylko nadaje sokowi piękny pomarańczowy kolor, ale także wspomaga funkcjonowanie plamki żółtej oka odpowiedzialnej za ostrość widzenia. Dodatkowo zabezpiecza skórę przed nadmiernym promieniowaniem UV, gdyż jest gromadzony w skórze, gdzie pochłania jego nadmiar. Dzięki tym właściwościom spowalnia procesy starzenia skóry, pomaga dłużej zachować młody wygląd, nadając skórze piękny brązowy koloryt, a dodatkowo może chronić skórę przed nowotworami wywołanymi promieniami UV. Ze względu na te właściwości sok z rokitnika polecany jest szczególnie osobom narażonym na nadmierne promieniowanie słoneczne i korzystającym często z solarium.

Warto pić sok z rokitnika

Zdrowotne właściwości soku z rokitnika wynikają przede wszystkim z bogactwa zawartych w nim przeciwutleniaczy. Przyjmowanie pojedynczych polifenoli w formie preparatów nie przynosi tak korzystnych efektów dla zdrowia, jakie daje spożywanie naturalnej mieszaniny polifenoli zawartych w naturalnym soku z rokitnika. Wart polecenia jest sok z owoców rokitnika firmy Oleofarm. Jest to 100% sok uzyskiwany bezpośrednio z owoców rokitnika, a nie odtwarzany z proszku. Dzięki temu jest gęsty i ma wyrazisty smak. Sok ten nie zawiera cukru oraz innych substancji słodzących.

Zasady Zdrowego Żywienia

1. Należy spożywać produkty z różnych grup żywności (dbać o urozmaicenie posiłków) 

W skład produktów spożywczych wchodzą niezbędne składniki odżywcze zawarte w różnych ilościach i proporcjach. Nie ma produktu żywnościowego, który dostarczałby wszystkich składników pokarmowych w odpowiednich ilościach.Aby nie dopuścić do powstania niedoborów należy w codziennym jadłospisie uwzględnić produkty ze wszystkich grup: produkty zbożowe, warzywa i owoce, mleko i jego przetwory, produkty dostarczające pełnowartościowego białka. Zasada urozmaicenia powinna dotyczyć wszystkich posiłków.Komponując swój jadłospis należy kierować się zasadami zdrowego żywienia i dodatkowymi informacjami zawartymi w Piramidzie Zdrowego Żywienia.

2. Kontroluj masę ciała (dbaj o zachowanie należnej masy ciała) 

Nadwaga i otyłość to nie tylko problem estetyczny, ale choroba, będąca przyczyną innych chorób takich jak: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby układu krążenia i wiele innych. Aby zachować prawidłową masę ciała należy odżywiać się zgodnie z zasadami zdrowego żywienia. Osoba z nadwagą lub otyłością powinna: Ograniczyć spożycie tłuszczów zarówno widocznych (masło, olej itp.) oraz niewidocznych (zawartych np. w ciastach, batonach, tłustych gatunkach mięs itp.) Zrezygnować ze spożywania dań typu fast food i słodyczy oraz słodzenia napojów Zwiększyć spożycie warzyw i owoców Unikać potraw smażonych lub pieczonych tradycyjnie ze względu na wysoką zawartość tłuszczów stosowanych do ich przygotowania. Zaleca się pieczenie w folii aluminiowej, rękawie, na grilu, gotowanie, gotowanie na parze, duszenie bez uprzedniego obsmażania Wyeliminować doprawianie potraw zasmażkami, śmietaną czy mąką Wyrzeczenia dietetyczne połączyć z aktywnością fizyczną

3. Produkty zbożowe powinny być głównym źródłem energii 

Produkty zbożowe powinny stanowić podstawowe źródło energii w diecie człowieka. Produkty te dostarczają węglowodanów złożonych, błonnika pokarmowego oraz białka roślinnego. Z witamin zawierają przede wszystkim witaminy z grupy B oraz witaminę E. Dostarczają również składników mineralnych takich jak: żelazo, miedź, magnez, cynk oraz potas i fosfor. Wartość żywieniowa produktów zbożowych jest uzależniona od stopnia przemiału ziarna, w trakcie którego usuwane są zewnętrzne części bogate w składniki odżywcze. Mniejszą zawartością witamin i składników mineralnych charakteryzują się produkty otrzymane z wyższego stopnia przemiału, wówczas mąka i pieczywo są bielsze a kasza drobniejsza. Natomiast pieczywo razowe oraz grube kasze odznaczają się wyższą zawartością witamin i składników mineralnych oraz błonnika pokarmowego.

4. Mleko i produkty mleczne powinny być stałym elementem codziennej diety.

Mleko i przetwory mleczne są nie tylko głównym źródłem wapnia w diecie, ale dostarczają również białka o wysokiej wartości biologicznej oraz witamin z grupy B, a także A i D. Produkty te są również źródłem składników mineralnych takich jak magnez, potas i cynk. Z uwagi na zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych w tłuszczu mlecznym należy wybierać mleko i jego przetwory o obniżonej zawartości tłuszczu.

5. Mięso spożywaj z umiarem, zastępuj je rybami i roślinami strączkowymi. 

Mięso jest dobrym źródłem pełnowartościowego białka, a także witamin z grupy B, szczególnie B1, B12, PP oraz łatwo przyswajalnego żelaza. Należy wybierać chude gatunki mięs, a także zastępować je roślinami strączkowymi i rybami (zaleca się spożywanie 2-3 porcji po 150g tygodniowo). Zarówno rośliny strączkowe jak i ryby oraz jaja są dobrym źródłem pełnowartościowego białka. Jaja podobnie jak mięso, zawierają prawie wszystkie składniki odżywcze potrzebne organizmowi. W żółtku jaja zawarta jest jednak duża ilość cholesterolu. Ryby w porównaniu z mięsem zawierają więcej składników mineralnych. Są dobrym źródłem jodu oraz fluoru. Polecane są zwłaszcza ryby morskie ze względu na wysoką zawartość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3.Rośliny strączkowe są źródłem węglowodanów złożonych, a także witamin z grupy B oraz składników mineralnych takich jak: żelazo, fosfor i wapń.

6. Spożywaj codziennie warzywa i owoce.

 Warzywa i owoce powinny wchodzić w skład codziennej diety, gdyż są źródłem cennych witamin, zwłaszcza witaminy C oraz B - karotenu. Dostarczają także kwasu foliowego. Zawierają znaczne ilości składników mineralnych takich jak: wapń, potas, magnez, sód. Zawarty w owocach i warzywach błonnik pokarmowy nie ulega trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego. Spełnia on bardzo ważną rolę, m.in. posiada zdolność regulowania pracy przewodu pokarmowego zapobiegając zaparciom, korzystnie wpływa na stężenie cholesterolu i glukozy we krwi.Większość warzyw i owoców odznacza się wysoką zawartością wody (80-90%), z czego wynika ich niska wartość kaloryczna.

7. Ograniczaj spożycie tłuszczów, zwłaszcza zwierzęcych 

Tradycyjna polska dieta obfituje w tłuszcze. Zaleca się obniżenie spożycia tłuszczów ogółem poniżej 30% dziennego zapotrzebowania na energię. Ograniczenie spożycia tłuszczów zwłaszcza zwierzęcych i produktów obfitujących w cholesterol jest nieodzownym warunkiem profilaktyki chorób układu krążenia. Ograniczenie spożycia tłuszczu ma również istotne znaczenie w zapobieganiu i leczeniu otyłości.Należy pamiętać, iż tłuszcz jest najbardziej kalorycznym składnikiem pokarmowym - 1g tłuszczu dostarcza 9 kcal, a białka czy węglowodanów 4 kcal.Warto wiedzieć, że tłuszcze spożywane są nie tylko w formie "widocznej" (masło, olej, margaryna, smalec, tłuszcz przy mięsie czy wędlinach), ale również w formie "niewidocznej" zawartej w potrawach i produktach (mięso, sery, wyroby cukiernicze). Tłuszcze zwierzęce sprzyjają rozwojowi miażdżycy. Wskazane jest aby zastępować tłuszcze zwierzęce roślinnymi. Wśród różnych technik kulinarnych godne polecenia jest gotowanie, pieczenie czy duszenie bez dodatku tłuszczu. Również pieczenie na grilu powoduje zmniejszenie ilości tłuszczu.

8. Unikaj cukru i słodyczy 

Cukier nie dostarcza żadnych niezbędnych składników odżywczych, jest natomiast źródłem "pustych" kalorii. Produkty dostarczające "pustych" kalorii należy rozumieć jako produkty, nie wzbogacające organizmu w jakiekolwiek składniki odżywcze, a dostarczające jedynie kalorii.Nadmierne spożycie cukrów prostych może w konsekwencji prowadzić do otyłości. Produkty te odrywają także dużą rolę w powstawaniu próchnicy zębów.

9. Ograniczaj spożycie soli. 

Sód zawarty w soli odgrywa ważną rolę w procesach metabolicznych zachodzących w organizmie. Jednak jego zbyt wysoki poziom w diecie może przyczyniać się do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Dzienne spożycie soli nie powinno przekraczać 5 - 6g (1 płaska łyżeczka do herbaty), a także ograniczyć dodatek soli w czasie ich przygotowywania. Warto wiedzieć, iż sól jest dodawana w dużych ilościach podczas przemysłowej prodlny poziom spożycia soli w Polsce jest trzykrotnie wyższy od zalecanego. Należy zrezygnować z dosalania potraukcji żywności, przy produkcji konserw, wędlin, serów, kiszonek, wędzonek, marynat, a także zup w proszku i niektórych przypraw. Zaleca się zastępowanie tradycyjnej soli, dostępnymi na rynku solami niskosodowymi lub różnego rodzaju mieszankami ziołowymi i przyprawami.

10. Pij wystarczającą ilość wody. 

Woda dostarczana jest organizmowi w postaci napojów oraz razem ze spożywanymi produktami i potrawami. Organizm nie może magazynować większej ilości wody i niedostateczna podaż płynów szybko może doprowadzić do odwodnienia, dlatego też należy pić często, w umiarkowanych ilościach. Zaleca się, aby wypijać co najmniej 2 l napojów dziennie. Uniwersalnym napojem, za pomocą którego można ugasić pragnienie jest woda. Natomiast należy ograniczać spożycie napojów słodzonych.

Zielona Herbata

Herbata ta coraz częściej doceniana jest przez Europejczyków, jednak, jak na razie, największym uznaniem cieszy się w krajach azjatyckich, głównie w Chinach i Japonii. W tych regionach tradycja picia zielonej herbaty jest bardzo długa. W gruncie rzeczy, jest ona najstarsza ze wszystkich herbat i liczy sobie ponad 5000 lat. Ta grupa herbat jest również najbardziej zróżnicowana – zawiera największą ilość gatunków, które różnią się wyglądem, smakiem, jakością i aromatem.

Zalety picia zielonej herbaty

Picie zielonej herbaty jest źródłem wielu korzyści dla naszego organizmu. Jej skład chemiczny jest niezwykle bogaty w witaminy B1, B2, B5, K, PP, związki garbnikowe, alkaloidy, związki purynowe, kumaryny i lecytynę. Zawiera również bardzo liczne związki mineralne, wapń, magnez, żelazo, mangan, krzem, fluor, miedź, jod,aminokwasy oraz sole mineralne. Dzięki temu bogactwu wartościowych elementów zawartych w herbacie, ma ona dobroczynny wpływ na różne funkcje naszego organizmu.Najczęściej wymienianą zaletą picia zielonej herbaty jest przyspieszanie metabolizmu i wydzielania toksyn z organizmu. Dzięki wspomaganiu szybszego spalania tłuszczu, usprawnia ona proces odchudzania. Posiada także właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Dzięki taninom jest dobrym środkiem w chorobach o podłożu zapalnym ( grypy, biegunki, stany zapalne śluzówki jamy ustnej). Uważa się również, że jest składnikiem diety, który wyjątkowo dobrze oczyszcza krew, obniża poziom cholesterolu i chroni przed zawałem serca. Polecana jest także osobom cierpiącym na nadkwaśność soku żołądkowego, gdyż dzięki goryczom reguluje wydzielanie żółci. Działa też przeciwko kamieniom w wątrobie, nerkach i pęcherzu moczowym. Napar z zielonej herbaty wspomaga procesy trawienia i usuwa uczucie przepełnionego żołądka. Szczególnie chwalone jest jej działanie pobudzające, dzięki któremu z powodzeniem może ona zastąpić codzienne picie czarnej kawy, w porównaniu do której jest ona o wiele zdrowsza. Warto wspomnieć, że niektóre aktywne związki zwarte w zielonej herbacie, takie jak katechiny i taniny wykazują działanie antyrakowe i anty-mutagenne.

Wpływ herbaty na urodę

Zielona herbata ma również zbawienny wpływ na naszą skórę i włosy. Kosmetyki zawierające w zieloną herbatę, są szczególnie godne polecenia. To właśnie ten gatunek herbaty określany jest mianem naturalnego antyoksydantu. Należy ona do związków posiadających zdolność zwalczania różnych form wolnych rodników, wywołujących przyspieszenie procesu starzenia się skóry. Ponadto zielona herbata skutecznie likwiduje problemy z suchą skórą i łagodzi podrażnienia. Dodatkowo, zielona herbata hamuje aktywność enzymów nasilających pracę gruczołów łojowych i pomaga w leczeniu trądziku. Dzięki zawartej w niej katechinie i kofeinie, picie tego napoju jest również niezbędne w walce z cellulitem. Zielona herbata chroni również skórę przed szkodliwym działaniem promieniowania UV. Zapobiega także wypadaniu włosów, wzmacnia je i przyspiesza ich wzrost.

Obecnie na świecie wytwarzane jest 600 000 ton zielonej herbaty, a około 75% pochodzi z Chin. Napar z jej liści ma zielonożółty, słomkowy kolor. Napój ten ma ziołowy słodko – gorzki smak. Znanych jest wiele różnych opinii na temat tego, jaka jest bezpieczna, dopuszczalna dzienna dawka zielonej herbaty. Zapewniam Was, że przedawkować zieloną herbatę jest naprawdę trudno. Z powodzeniem można spożywać dziennie nawet 4 do 5 filiżanek takiego naparu, aby po pewnym czasie odczuć jego pozytywne działanie na nasz organizm.